Review: Coolwheel

Of ik het aandurfde om een Coolwheel uit te proberen. Ach ja, hoe moeilijk kan dat nou zijn. Dat bleek me nog best tegen te vallen.

De Coolwheel

Een coolwheel, wat is dat eigenlijk? Het is een gyroscopisch wiel met 2 opklapbare zijplankjes, een beetje als een Segway, maar dan 1 wiel minder en zonder stang. Versnellen en remmen gaat op dezelfde wijze als de Segway, door te leunen naar voren geef je gas. Dat leunen kan beide kanten op, dus in theorie kun je zelfs achteruit. Kan natuurlijk handig zijn voor noodstop, maar mijn ervaring is dat het dan handiger is gewoon domweg van de Coolwheel af te springen. Er zit een flinke accu op de Coolwheel, dit omdat je tenslotte toch ook wel een stukje wilt kunnen rijden. Afhankelijk van het model zit er verschil in snelheid en afstand die je af kunt leggen. De Coolwheel die ik te leen had was de V8, het “monster” onder de Coolwheels, met een maximum snelheid van maar liefst 25 kilometer per uur met een maximum bereik van 30 kilometer. Hiervoor is het wiel voorzien van een stevige accu, die middels een bijgeleverde lader vrij vlot op te laden is. Ondanks dat er een handvat aan de Coolwheel zit is het niet bedoeld om lange stukken mee te wandelen, alles bij elkaar weegt het toch zo’n 10 kilo. De constructie voelt erg solide aan en is voorzien van wat zachte vlakken waar je je benen tegenaan klemt.

Trainen

Bij de Coolwheel zijn optioneel zijwieltjes te bestellen, gelukkig had mijn exemplaar ze meegeleverd. Dit zijn skatewieltjes die je met een beugeltje onder de plankjes kunt zetten voor stabiliteit. Daardoor hoef je niet meteen zelf de Coolwheel volledig in balans te houden. Een nadeel van de extra wieltjes is wel dat je vlug om de wieltjes heen kunt draaien, waardoor je dus een scherpere bocht maakt dan gepland. Met de zijwieltjes gemonteerd ging ik voor een eerste proefrondje. Eerst maar eens opstappen, eerst op zoek naar iets om je aan vast te houden zoals een paaltje, lantaarpaal of vensterbank. Dat steuntje heb je wel nodig. Daarna kun je Coolwheel aanzetten met behulp van een klein knopje bovenop. Dan stabiliseert het wiel zich op de gyroscoop, waardoor het niet meer voor of achteruit kantelt. Dan pak je vervolgens de trainingsband (gewoon een band die om het handvat van de Coolwheel zit) en dan zet je vlug beiden voeten op de voetplankjes. Zachtjes naar voor leunen en daar ga je. Om vervolgens de eerste keer na 1 meter alweer ervan af te springen omdat je teveel aan het zwalken bent. Het is vooral een kwestie van blijven proberen en niet bang te zijn om te vallen. De eerste avond heb ik (met zijwieltjes) uiteindelijk bijna 1 kilometer rond gereden en ben ik maar 1 keer genadeloos hard gevallen.

Op eigen benen

Een dag later was ‘t tijd om de trainingwieltjes achterwege te laten en gewoon maar te gaan. Dat ging eerst net als met zijwieltjes een metertje per keer, maar soms kwam ik met een goede run wel 5 meter. Het voelt wel een beetje alsof je weer leert fietsen, je moet heel erg je balans zoeken en zwalkt de weg over. Een groot oefenterrein is dan ook zeer wenselijk. Na dik een uur oefenen (en weer terug sjouwen naar een paaltje met het wiel) had ik de slag enigzins te pakken. Mijn record is uiteindelijk een run geweest van 500 meter op een fietsroute, druk zwaaiend voor mijn evenwicht. Uiteindelijk bleek voor mij de beste methode om balans te krijgen om de punten van mijn voeten wat naar binnen te draaien, tegen het chassis aan. Het naar voren leunen, jezelf stabiel houden en dan ook nog zorgen dat je nergens tegenaan botst is nog best een opgave. Ik had dan een dag later ook de nodige spierpijn van mijn training. Waar de Coolwheel thuis hoort op de weg is trouwens ook nog niet echt duidelijk. Momenteel is er nog geen wetgeving die de Coolwheel covert en is feitelijk het gebruik van het wiel op de openbare weg verboden.

https://www.youtube.com/watch?v=AM_gb4j8Xxs

Conclusie

De Coolwheel is de term gadget natuurlijk meer dan waardig. Ik denk wel dat de stijle leercurve en de stevige prijs het een gadget maken voor een beperkte doelgroep, je moet namelijk flink willen investeren om er goede tochten mee te maken. Ik heb in totaal zo’n 4-5 uur op de Coolwheel gestaan en in bovenstaand filmpje, gemaakt op de laatste dag is mijn progressie te zien.  Yep, ik reed nog steeds met de trainingsband en mijn andere arm had ik hard nodig om in balans te blijven. Desondanks kreeg ik tijdens mijn ritten toch erg veel positieve reacties op het wiel, alhoewel er maar weinig waren die het aandurfden het ook eens te proberen. Dit gadget voor de durfal is te koop in verschillende modellen, die vooral variëren in snelheid en range, beginnend bij 479 euro.