Voor een periode van drie weken heb ik gebruik mogen maken van de Toshiba Canvio Aerocast: een draadloze harde schijf met maar liefst 1 terabyte aan opslagcapaciteit. Het is even wennen voor mij: nooit een externe harde schijf thuis gehad, want alle videobestanden verdwijnen bij mij altijd – na het bekijken uiteraard – netjes in de digitale prullenmand. Daarnaast sla ik als Dropbox-gebruiker al jaren lang al mijn bestanden, foto’s en gemaakte video’s automatisch op in de virtuele wolk. Kortom: groen, onbevooroordeeld en met een frisse blik ben ik de Aerocast gaan testen. Check hem uit dus!
Design
De pakketjesbezorgmeneer – ook wel postbode genoemd – verblijdde mij op een rustige dinsdagmorgen met een klein en tamelijk licht pakketje. De Toshiba Canvio Aerocast is binnen en de testperiode kan beginnen! Het uitpakken van een nieuwe gadget, met de bijkomende eerste impressies, beschouw ik altijd als een bepalend moment voor het wel of niet mooi vinden van een product. Voor een harde schijf is het misschien wat minder belangrijk om een hoog sexappeal te hebben, maar de vormgeving is dan wel weer van praktisch belang. Sexy ziet de Aerocast er dan ook niet uit; een klein zwart blok, bollende randen en niet meer poespas dan nodig. Praktisch is de harde schijf hierdoor zeker! Door het kleine formaat, het tamelijk lichte gewicht en de onopvallendheid is de Aerocast makkelijk mee te nemen, in een tas weg te stoppen en kan je deze eigenlijk overal tussenplanten zonder dat je door de modepolitie wordt ingerekend.
Opslag in overvloed
Het principe van de Aerocast moge duidelijk zijn: gedraad en draadloos bestanden opslaan en deze via diverse apparaten in huis (of daarbuiten) kunnen benaderen. Met 1 terabyte aan opslagcapaciteit kan je met de Aerocast een flinke tijd voort. Ik kan de 4500 foto’s, 200 filmpjes, 450 back-ups van mijn mobiele apparaten en zo’n 800 Office-bestanden die ik in mijn Dropbox heb staan (24 GB) makkelijk kwijt op de harde schijf. Dan nog heb ik genoeg ruimte over voor een stuk of 450 films en 15.000 muzieknummers – goed vertoeven dus! Met de SD-kaart die je in de Aerocast kan plaatsen en met ongeveer vijf uur accutijd is de schijf ideaal voor de (hobby)fotograaf om snel en gemakkelijk foto’s op te slaan.
Ik waan mij in virtueel limbo
We leven ondertussen in 2015 en alles met een draadje is dan min of meer niet tof, hip, swag en zulk soort ‘veelzeggende’ begrippen. De Aerocast is dan ook aan te melden op jouw thuisnetwerk, waardoor je in theorie nooit meer aan de slag hoeft met die prehistorische kabeltjes tussen diverse apparaten. Het aanmelden van de Aerocast gaat eigenlijk best vlot. Door netjes de installatiestappen te volgen heb ik de harde schijf snel geïnstalleerd op mijn PC. Snelle jongen als ik ben moet ik natuurlijk gelijk de Android-app van Toshiba downloaden, zodat mijn smartphone ook mee kan spelen.
Vanaf dit punt begint de Aerocast mij tegen te werken. Het proces van een werkende draadloze harde schijf creëren moet naar mijn mening een vlot en pijnloos proces zijn, maar daarentegen heb ik het gevoel alsof ik mij zwemmend door een stroperige rivier aan het werken ben. Ik krijg het maar niet voor elkaar om de draadloze synchronisatie volledig werkend te krijgen. Het rare is dat sommige bestanden netjes tevoorschijn komen en andere in virtueel limbo lijken te verdwijnen – ook na een aantal uur wachten, wat toch genoeg moet zijn voor een goede synchronisatie. En waarom lukt het mij nou niet om zowel verbinding te houden met de Aerocast als met mijn wifi-netwerk via de Pass-thru-mode? Ben ik dan toch te groen op het gebied van wireless harddisks?
De applicatie dan maar?
Hmm *denkt goed na* ik ben tamelijk handig op het gebied van elektronica, altijd interesse gehad, bij een elektronicawinkel en telecomwinkel gewerkt – ik moet dit toch kunnen?! Tijd om de applicatie te checken van Toshiba die aansluit bij de Aerocast; misschien wordt dan alles duidelijker. De applicatie (iOS en Android) heeft mij echter ook niet kunnen overtuigen. De app is onoverzichtelijk, schotelt de gemiddelde consument (waar dit product toch op gericht is) een verwarrende navigatie voor en opent bestanden niet in mijn eigen media player.
Niet kunnen testen: Chromecast
Een mooie toevoeging voor de gebruikers van de Aerocast is de mogelijkheid om bestanden te streamen naar Chromecast. Helaas heb ik deze functionaliteit niet kunnen testen vanwege het ontbreken van dit stukje techniek – die gaat op de verlanglijst 😉
Conclusie
Ik heb er even over gedaan om deze review te tikken over de Toshiba Canvio Aerocast. Niet zozeer het schrijven zelf, maar voornamelijk het ploeteren met de harde schijf en het vriendelijk verwoorden van mijn negatieve ervaring heeft veel tijd gekost. Ik weet zeker dat ik de volle capaciteit van de Aerocast voor een groot deel onbenut heb gelaten tijdens deze testperiode. Wellicht heb ik maar iets van 60% gezien van de mogelijkheden en handigheidjes van dit product. Ik weet daarnaast ook dat als Toshiba dergelijke producten aan de gemiddelde consument kwijt wil dat zij een grote inhaalslag hebben op het gebied van gebruiksvriendelijkheid. Als iemand zoals ik moeite heeft met het gebruiken van dit product (hoe groen dan ook), wat moet mijn moeder dan wel niet denken als zij haar foto’s ‘makkelijk’ wil opslaan op een ‘handig’ draadloos apparaatje? Juist ja…
